T.C. YARGITAY

4.Hukuk Dairesi
Esas: 2012/15996
Karar: 2013/14674
Karar Tarihi: 23.09.2013


ÖZET: Dava; trafik kazası nedeniyle ölüme dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Olay anında cenin olup, sağ olarak doğduğu anlaşılan F.K.yönünden gerekçesiyle manevi tazminat istemi reddedilmiştir. Oysa, Türk Medeni Kanunun maddesindeki hükmünden hak ehliyetinin sağ doğmak koşuluyla ana rahmine düştüğü andan itibaren kazanıldığı anlaşılmaktadır. F.'ın sağ olarak doğduğu, hak ehliyetine sahip bir birey olarak babasını hiç görememekten dolayı manevi acı ve üzüntü duymamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu düşünülerek bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, mahkemece yanılgılı değerlendirme ile bu davacı yönünden manevi tazminat isteminin reddedilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.

(2918 S. K. m. 85) (4721 S. K. m. 28)

Dava: Davacı Ş. K. ve diğerleri vekili Avukat Hasan Kanatlı tarafından, davalı B. A. O. ve diğeri aleyhine 04/01/2007 gününde verilen dilekçeyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan raporla dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

Karar: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince:

Dava; trafik kazası nedeniyle ölüme dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.

Davacılar; davalı-sürücü E. Y.'in yönetimindeki araçla, kusurlu olarak desteklerinin ölümüne neden olduğunu, olay anında desteğin eşinin ikinci çocuğa hamile olduğunu, sürücünün ve araç maliki olan diğer davalı B. A. O.'ın meydana gelen zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını, sağ doğmak koşuluyla cenin için de tazminat istediklerini belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.

Davalılar sorumluluklarının olmadığını, davanın reddine karar verilmesi savunmasında bulunmuşlardır.

Yargılama sırasında davacı-eş Ş. K.'ın F. isimli çocuğunun doğduğu anlaşılmıştır.

Mahkemece; davalı B. A. O. yönünden destekten yoksunluk tazminatı isteminin reddine, davacı-küçük Fehmican yönünden manevi tazminat isteminin reddine, diğer istemlerin kısmen kabulüne karar verilmiş, tüm taraflarca karar temyiz olunmuştur.

a-Dava, davalılar aleyhine müştereken ve müteselsilen açılmıştır. Davalı B. A. O. yönünden, Karayolları Trafik Kanunu 85 inci maddeden kaynaklanan işletenlik sıfatına dayalı olarak dava açılmıştır. Bu madde hükmünü içermektedir. Şu durumda motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan manevi zarardan işleten de sorumludur. Mahkemece, işleten-davalı B. A.'nin manevi tazminattan da diğer davalıyla birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile bu davalıyı manevi tazminattan sorumlu tutmaması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

b-Yine; olay anında cenin olup, sağ olarak doğduğu anlaşılan F. K. yönünden gerekçesiyle manevi tazminat istemi reddedilmiştir. Oysa, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun 28 inci maddesindeki hükmünden hak ehliyetinin sağ doğmak koşuluyla ana rahmine düştüğü andan itibaren kazanıldığı anlaşılmaktadır. F.'ın sağ olarak doğduğu, hak ehliyetine sahip bir birey olarak babasını hiç görememekten dolayı manevi acı ve üzüntü duymamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu düşünülerek bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, mahkemece yanılgılı değerlendirme ile bu davacı yönünden manevi tazminat isteminin reddedilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda (2a ve 2b) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalıların tüm, davacıların öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23.09.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.